Sadık Yılmaz Şiirleri - Şair Sadık Yılmaz

Yaş olup süzülsem elma yanağına
Bahtıma düştü duygusuz GECELER
Gözlerim döndü bak kan çanağına
Bahtıma düştü uykusuz GECELER

Halin ahvalinden vermiyorsun renk

Uzak diyarlardayım, bulutların üstünde
Seyrederim dünyayı, sesimi duyuramam
Eline ne geçti yâr, bana böyle küstünde
Yürek açsa sevdaya, gözünü doyuramam

Kendine kastın nedir, acıdan besleniyor
Seyircimi olayım, kaldığın bunca zulme
Kahroluyorum inan, sanma hevesleniyor
Her halin dokunaklı, ne olursun ÜZÜLME

Gönül katlanır başa gelince
Zorluk çekince hemen pes etmem
İsterlerse yapsınlar işkence
Çarmıha gerseler de VAZGEÇMEM

Onun paha biçilmez değeri

Gençliğimizin baharındaydık
Bu ömrümüzde en güzel fasıl
Uzun uzun öylece bakakaldık
Göz göze geldik Velhasıl

Havadan sudan konuştuk durduk

Gözlerim dolar dinledikçe şarkımızı
Ah bizi nerelere sürükledin be hayat
Yıllar yılı masal gibi süren aşkımızı
Ben bitirmedim benim vicdanım rahat

Şeytanla pazarlık yapıp satmam ruhumu

Saçına vururken bahar meltemi
Yüzünde okunan bir buruk sancı
Ne kadar saklasa sinmiş matemi
Uzatsam tutmuyor, eller yabancı

Bakmıyor gözüme o kara gözün

Aceleyle üstüne giyip siyah kotunu
Zarif ayaklarına çekip botunu
Yanan yüreğime atıp ayrılık odunu
Yağmurlu bir günde yakıp gittin

Duygularımla oynayıp ettin sabote

Öyle mahsun durup bükme boynunu
Rengarenk güllerle donat koynunu
Düzenbaz fetbazların boz oyununu
İnanma onlara sana sırnaşır
Sana benim gibi seven YAKIŞIR

Sanma hak, adalet oldukça ırak
Zalimle savaşmak imkânsız gelir
Sebepler ğalk eyler, Allah’a bırak
Dinsizin hakkından imansız gelir

Müspet veya menfi kul yolu seçer