..........................Ahmet Erdem’e...
Rüzgara bırakmışsın,esen kaküllerini,
Semaya uzatmışsın, açılan ellerini,
Gönlündeki sevgiler,gerçeği bulmak için,
Gitlere karışmışsın, ararsın gellerini.
Ayrılırım geceleri benliğimden,
Ben, sen olurum sevdiğim.
Senin yüreğinim ben,
Benim yüreğimde sen.
Parıldar gecelerin burçlarında,
Şimdi bir boşlukta, gece dizginsiz;
Karanlık çöktükçe, an yavaş gelir;
Uyumaz çiçeğim, çiçekler sessiz;
Durmaz yürür gece, tan yavaş gelir.
Çizginin ötesi, şafak atanda;
İçimde ürperti, gönlümde yara,
Bir güzel gönlüne yerleşiyorum.
Sevincim ulaştı yeni bahara,
Bir sevda deminde devleşiyorum.
Kaptırdım kendimi, duygu seline,
Engin gönlünüzü, sonuna kadar;
Açın sevgilere, sevgi serilsin.
İnceliği ruhun, sevgiyle yaşar;
Açın gönlünüzü,sevgi dirilsin.
Hayat anlam bulsun,sevgiyle dolu;
Zamana hükmeder gece ve gündüz,
Yüreğim seninle gönlüm seninle,
Her zaman, her yerde, benden bakarsın,
Bedenim seninle, gönlüm seninle.
Seninle yatarım, seninle uyur,
Gözlerim hep eni aradı;
Gecenin mahmurluğunda.
Kaybolan saatlerin ardından,
Saat geceye merdiven dayadı;
Gözlerim hep seni aradı.
Şimdi ben yokluğuna sığınıyorum.
Gözlerin cevap vermiyor bakışlarıma.
Kaldırımları kıskanıyorum,
Seni bağrında gezdirdiğinden;
Özleminle daha çok çırpınacağım yalınız;
Yokluğuna daha çok sığınacağım...
Bu şehrin sokakları çok iyi tanıyor artık;
Gecesi ve gündüzüyle dost olduk.
Bülbül sesleri arasında ismini duydular;
Benimle seni hecelediler;
Serçelerle anlaştık, bir dertli anımızda;
Gün batımlarında senin için;
Bakışların puslu, kaşların çatık,
Ağlamaya hazır gibisin çocuk.
Üstünde ürkeklik, boynun da bükük,
Yetim gibi, öksüz gibisin çocuk.
Dertler birikmişler, tam bir düzüne,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!