Bir kelebek dolaşır
Kanatlarındaki hüznü çırpar odama,
Ürperirim, yalnızlığımı hatırladıkça.
Buğulu gözlerimde bir alev belirir,
Çabuk söner ışığım.
Yine geldik gurbete,akşamlar geç olur,
Ana babadan, yardan ayrılmak güç olur,
Verseler yari,dünya gözümde hiç olur,
Uzanmaz, uzanamaz ki sılaya elim.
Gurbet ellerde derdime dertler katarım,
Vardım Obruk Köyü'ne
Tavuk gördüm, kaz gördüm.
Girdim okuluna
Oğlan gördüm, kız gördüm.
Yollarında toz, gölünde saz gördüm.
Geceler ne kadar sessiz,
Sokaklar tenha.
Işıklar sönük sönük.
İçim ürperir, titrerim.
Yalnız dolaşırken
Neler hayal etmemki
Kavuşmamız uzadı, dertlerim çok,
Çıkmaz mı kalbimde bu zalim ok.
Gülüm var benim, ak mı ak.
Karaları giyer, ağlarım bazı.
Fazla acı çeken insan,
Solan güle benziyor.
Gençlik gidiyor elden,
Yaşanacak günler aza benziyor.
Kanlar fışkırırken yürekte,
Gülmekler istedim kahkahalarla
Saadetler aradım sokaklarda
Acılar buldu beni
Ölmekler tasarladım umutsuzlukla...
İnsanlar aradım mert
Sen İzmir kadar güzelsin,
Saçların yosun yeşili,
Kaşların kordonboyu çizgisi.
Gözlerinin koyu kahverengisi;
Bornova'ya doğru bakıyor.
Uyanmak istemiyorum uykudan
Kimi seyredeceğim ki
Mevsimler hep kış
Artık hoyrat ötüyor kuşlar
Toprak çöplük kokuyor
Bulutlar çamur yağdırıyor
Ufukta bir göz gibi
Parlıyor güneş.
Göz göze geliyoruz,
Önüm kararıyor birden.
Karanlıkta kalıyor bütün şehir.
Karanlıkta kalıyor bütün aşklar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!