Güzel’den bir dem vuran herkes sussun
Sadece Öklid görmüştü en Güzel’i yalın
Hepsinin yüzü yere düşe dursun
Hele bir gönül açmalı dıştan içe bakan
Kafa yormalı hiçten hiçbir yere çıkan
Bırakın lak lak edip tıslasın kazlar
Her nesil kendi soyundan bozulur
Gene de sarmalı yiğidin adını görkeme
Salmalı küflü sığınaktan parlak göklere.
Ey körlük vakti kutsal güdü!
Ey korkunç melekler günü!
Işın tayfı çakanda ilk O’na açıldı görüş bükü
Sadece Öklid gördü yalın Güzel’i ayan beyan
Zamanın devasa çarığı atoma değdiği an,
Gene de kutladı bahtını Güzel’den bir dem alan...
*
Kendince çeviren, Muharrem Soyek
(*Geometrinin piri Euclid; okunuşu ‘Öklid’)
*
*Euclid alone has looked on beauty bare
(Edna St. Vincent Millay) 1892-1950; ABD
Muharrem Soyek
Kayıt Tarihi : 25.8.2024 11:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!