Saçların Şiiri - Halil Kumcu

Saçların dökülür gecenin koynuna,
Her teline gizli bir özlem saklanır.
Bir düş gibi akar zamanın koynuna,
Gözlerime prangalı hatıralar takılır.

Rüzgâr gibi savurur dalgalarını,
Her bir teli sanki bir masala fısıldar.
Yüreğimde duyarken hep adını,
Aşkım omuzlarına akar.

Bir dokunuş yetiyor, seni hissetmeye,
Saçlarının tenime değdiği an.
Anılardan bir köprü açılıyor göğe,
Bir telinde geçmiş, bir telinde şu an.

Bazen bir sarı, bazen siyah bir kış,
Saçların mevsimlerle değişir durur.
Bir telinde umut, bir telinde bir düş,
Vallahi sevenlerin düşmanı çok olur.

Gözlerimde izi kalır saçlarının,
Bir yanımda sensizlik, bir yanımda sen.
Her rüzgârda kokunla bana taşınır,
Saçlarının gölgesi üstüme düşerken.

Bir deniz gibi uçsuz, dalgalarla dolu,
Saçların serin bir rüzgârla konuşur.
Her telinde aşkın yankısı,
Kalbim kalbinle saçlarında buluşur.

Kimi zaman toplanır sımsıkı düğüm,
Kimi zaman dağılır, çözülür.
Her haliyle güzeldir, hep gerçek, safik,
Saçlarınla vurulur yüreğime mühür.

Sonbahar geldiğinde dökülen yaprak,
Saçlarına benzer, döner havada.
Bir telin bir yüreği bin aşkla saracak,
Başını kucağıma aldığımda.

Gökteki kuşlar, yerdeki karıncalar,
Bir bıçağın ağzında yürür gibiyim.
Dumanlı bir alev gibi tütüyor,
Her telinde parmak izlerim.

16 Ekim 2024 / Çarşamba / Ankara