Sabrın Ustası Şiiri - Erdal Karadağ

SABRIN USTASI

Meleğim, dağına kar olayım dedi
Sonra, eriyip dağımdan
K
A
H
R
olup
gitti!..

Ne sigara
Ne şarap
Ne uyku
Kanlı hançerli puştlar girdi aramıza..
Öfkem şaha kalkmış bir kısrak yelesi
Estikçe vuruyor yüzüme, hüznün hoyrat pençesi
Bir sigara daha tutuştu, kurumuş dudaklarımın arasında
Acemi bir şair, usta bir tiryakiyim bilirsin
Ağzım hep zehir, damağım kekremsi..

Yiten aşkla, dar vakitlerin azgın belası
Tükenen şarapla, çoğalan kelimelerin bozgun kargaşası
Bitmedi, bitmiyor
Bu z/amansız ölüm telaşı..
...Gel ve gül işte
Ey nazına, niyazına tutuklu olduğum can budalası
Bir tek gülüşün dizginler bu zulmü
Böyle buyurdu, sabrın taş''tan sert ustası!..

13 Haziran 2014