Kacmadim, kacamadim yarali bilincimden. Icimde kopan tellerin sesiyle bestelere yazdim adini harf harf, tane tane… bilmedin, bilemedin. Yillari yanibasima koydum icinde kocaman sensizlik, icinde seninle sensizlik. Her cümlenin arasina sikistirilmis korkum, her gülüsün icinde sakli hüznüm, her dokunusun altindaki ürpertim ve ilgit ilgit kanayan yara simdi oluk oluk … kacmadim, kacamadim.
Dilin tenhaligina saklanmis aci sözler simdi bir cografya yi yok ediyor en agir bombardimaniyla, gözbebeklerindeki sefkat yerini ac yirticilarin avina kitlenmis hiriltilara dönmüs. Parcaliyorsun, talan ediyorsun üstüm basim yanim yörem kan revan icinde. Viranemdeki baykuslar sesinden korkup ucusuyorlar, az önce icime yoklugun tepetaklak yine.
Biri var uzaklarda simdi, biri var issizliklarda, biri var yalnizliklarda… senden kalan bir sizi var inceden icime dolan.
Kacmadim, kacamadim senden. Yillarim bir kavanozda eksimsi, yillarim tursu tadinda dönüp bakmaya yürek ister elbet geriye biraktiklarima. Bakma diyor kim karsima ciksa bakma ardindaki tufana. Ellerim benim degil, dilim benim degil, sesim bana yabanci. Sus diyorlar sadece sus, ve en güzel armagani boynuma takiyorlar kurdugun daragacindaki idam yaftami.
Ellerim benim degil ki sanki sana hic dokunmamis, ellerim benim degil ki seni hic oksamamis, ellerim benim degil ki seni hic bulamamis. Ellerim simdi el yordami sariliyor hayata senin biraktigin susuz yalnizligimda.
Dilim benim degil diyorum, dilimki sanki hic adini anmamis, dilim sanki hic terine banmamis, dilimki sana dair hic konusmamis. Dilim simdi lal dilim yenik düsmüs bir ihtilal.

Devamını Oku