Su sonbahar kapimizi
Gelip calmadan
Hadi git sevgilim hadi
Git vakit varken
Sustur artik sarkimizi
Sustur ne olur,
Ask biter
Yaz gecer
Fisiltili bir rüzgar olur gidisin
Gelisin…
Kasirgadir.
Kapiyi caldin, actim
Saklar acilarini kalbim
Zaman yorgun bir ihtiyardir bildiklerimizde
Elinde kalin bir cuvaldizla
Gediklerimizi yamalar
Kösele derisiyle
Hani olur ya, unuttuysan diye
Topraga yakindi gözlerim bire on veren sadakat gibi
Ve hani görülesi safaklar kizilliginda saclarim…
Hani olur ya,
unutmussun diye…
Zamanin bitmez yanilgisi icindeyim
ellerim kendi tarihine küskün
dudaklarim sari sicak tütündeyim
dilim kendi adina dönmez
bilmez
icimde kat yangin patlar gece
Ömrünüze gün olayim
Yasiniza sen olayim
Saziniza tel olayim
Calin beni, calin beni
Nariniza köz olayim
Sen suskun bir geceyi getiriyorsun
Gözlerimde gidisini görünce aksam
Hep eski bir hüznü takar gibi gramafona
Gidipte dönmeyene söylenmis ne kadar sarki varsa
Gecit yapar icimden
Gecemden
Hangi yalnizligi aralasam
Iceri sen dolusuyorsun
Hazan gözlerim simdi
Icim yaprak dökümü
Bir sözcük dönse dudaklarimda
Sen agit oluyorsun
Bir zaman, yazdıklarına akıttı şüphesini yazar. Sözcüklerin sırrını hep sonraya sakladı (EN sona) .
Kelimeleri törpüledi, yazıyı beyazın üzerine ardı ardına dizdi.
Her acı sözcüğün yanına bir umut sözcüğü ekledi.
kaybolurum zamanin ince deminde
saat vurur gün döner
cicekler geceyi sevmez bilirim
sen orda kök kök hayat
ben burda yaprak yaprak hazan
saatleri sayiyorum
O kadar yoğun duygularla yazılmış ki bu her sözcüğünde aşikar.İşte bu! Her sözcük bütün yaşanmışlığı anlatıyor.Kimin için,niçin çekildi bu acılar bilinmez ama şiirlerinizi çok sevdim.Devamı gelir umarım...