Sabiha Serin Şiirleri - Şair Sabiha Serin

KAHRAMAN SEYİT


Emine anadan bir yiğit doğdu
Bir ana göğsünden bengisu sağdı
Düşmanın önünde bir yüce dağdı

Üç şey var ki ona sual sorulmaz
Biri yangın, biri deprem, biri sel.
Üçünün de önlerinde durulmaz
Biri yangın biri deprem biri sel.

Diller lal olsa da konuşur gözler

Uyan artık sevgili sen bu tatlı rüyadan
Son gücümü toplayıp ben veda ediyorum
Bir tek resmindir kalan, bana bu hatıradan
Bir el salla sevdiğim, hoşça kal gidiyorum…

Geç bulup; tez kaybettim, sevginden hiç bıkmadan

AĞLADI MARTILAR AŞKIMIZA


Yine batıyor güneş, bu sensiz akşamlarda
Acı hüzün çöker içime, gülemem sensiz
Sanki seni görürüm, suskun yıldızlarda

ANILARDA KALSIN


Kalsın artık mazide, o büyük aşkımız,
Çalsın bizim her yerde, bitmeyen şarkımız,
Zaten artık, yabancıdan yoktur farkımız,

ANNEM


Karanlık gecelerde ışığımdın sen
Dolunayın ışıltısı düşerdi pencereme
Özlem dolu günlerimizi seninle paylaşırken

AŞIK VEYSEL


Ozanlar diyarı Sivas ilinde
Onurla tarihte kal Aşık Veysel
Dostların unutmaz adın dilinde

AH İSTANBUL


Ah İstanbul sen yok musun sen
Boğaz köprüsünün o büyüleyici manzarasını
Kız kulendeki o esrarlı hikayeni dinlemeye

AĞIT


Yine sensizlikle geçen bir akşam oldu
Sabahı olamayan geceler hüzünle doldu
Doğsa da güneş ümitle yinede yüreğim soldu

ANILAR

Canlandı yine içimde, güzel anılar
Dağladı yüreğimi, tatlı hatıralar
Hüzünle dolan gözyaşımı çağlatırlar
Kolay mı unutmak? her gece rüyamdalar