Sabahtan Akşama Şiiri - Mehmet Necip Özmen

umut tavlanır düşüncelerde her sabah
güzelliklere kalkış konursa adı
öyle inip
öylece basarsan yere yatağından
iki histir tastamam
birini aldım koyarsın adını
diğerini verdim demek
üç beş nefes
birkaç heves
bir günden arta kalması gereken
yaşayana
o kadar basittir ki yaşam
başka nedir dersin beklenen

bitimi hengamenin
yaşamdan arta kalanından
bir günün sonu
yüklü yorgun dönüşü basitliğin
akşamın hayrından iyi derdi
sabahın şerri anacığazım
ah
ah
bir iki buruk haber
birkaç maskaralık
varlığa esir olan fukaralık
hele şu belirsizlik var ya belirsizlik
umut bulaşmaz
umutsuzluk revaçta
göz görür
gönül koyarsın/da
ulaşmak zor
erişmek erişilmeze
yıl be yıl taşırsın dilekleri
kimine aptallık
şansına pay ayırırsın piyangolardan
ya da
bir akşam üzeri varırsın çoluk çocuk
şu çırpınan göl bizim deyip savurursun hayalleri
şu şehrin bütün çatıları
şu yamaçtaki karlarda bizim dersin
bir örtü çekmezlerse gözünüze
hiçten iyi değil mi
seyredersiniz doğadan kalanları bu güne
hiç değilse

11 temmuz 2008 Denizli