Vapur..
Karsiya gider gelirdi baharda papatyalarca nergis..
Bahce kapisindan itiaren büyük agaclar gül calisindan bitkiler boyboy
Renklere kokulara seslere ilmek atip kanavice islerken toprak
Sekizden sonra her yarim saatte
Sekize kadar her ceyrek
Onikiden sonra gece her bir saatteydi dümeni aska cevrili
Ondan sonra serin rüzgarlar eserdi kizil üzümler sarabindan balikli sofradan
Kalkar kalmaz yürür giderdi alti seritli perona
Gece bilmem kaca kadar sevise sevise mavi arabasinin deri koltuklarinda
Kicimiz basimiz ayan acik
Kilotunu prcalayip dügmelerini kopardigim cok olmustur
Sütyensiz eve döndügü de cok..
Boncuk boncuk ter icinde buhar kaplayan kornasini sinyalini kira döke
Gece karanligi baglar altindaki parkta
Öpmeden vapur saatinden önce son kez
Radolfzele niye gelmedin giden hafta diye de azari basmisti bana
Yusyumusacik memelerini ezercesine yapistirarak gögsüme
Ay fenerinde yildiz sagnagi yolunda simsicacik ve karsilikli yakin
Dili dudagi yemeye doyumsuz tarifsiz tatlar lezzetiyle
Sabaha karsi ancak doyar kanar eve dönerdi muhasebeci katrin
Bazan da yagmursuz havada iskelede
Direkler dibinde sevismeyi acayip coook severdi
Mart / 21
Kayıt Tarihi : 16.3.2021 21:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!