Sabahın İlk Işıklarında Şiiri - Özcan Ne ...

Sabahın ilk ışıklarında
Yürüyorum,
Benim gibi yalnız kaldırımlarda
Deniz ne kadar da uysal böyle
Dalgalar sanki uykuya dalmış
Gecenin karanlığıyla birlikte.
Öylesine durgun ve dingin.
Hava ne kadar da temiz.
Gözlerimi yere eğince,
Bilseniz nasıl karardı içim.
Yerlerde çerez kabukları,
Sahilde naylon poşetler
Pet şişeler, çocuk bezleri
Bira kutuları, bira şişeleri
Ve daha niceleri.
İçimi burkuyor bu çirkinlikler.
Bu kent bizim,
Bu sokaklar, bu sahiller bizim.
Kirletenlerde bizim insanlarımız.
Kaldırmışız biri birimizden utanmayı,
Ah şu yabancılar olmasa.
Utanmasaydım onlardan,
Boş verirdim belki her şeye
Haydin dostlar, komşular,
Haydin bu kenti benim gibi sevenler.
El ele verelim, temizleyelim her yeri.
Ki başımız eğik olmasın,
Tüm yabancılar önünde.