Sabah Uyandım Şiiri - Kasım Kobakçı

Sabah uyandım,
Ve parmağımla saati susturdum,
Gözümde çapak var mı diye sordum,
Gözlerimin kaymasını istemedim,
Sebep bu.

Başka bir nedenden dolayı,
Gözyaşı kalmamışsa,
Bahar donuklaşıyor,
Ne renk, ne de şekil ilacı.

Yeni ifadeler buluyorum,
Aşk dışında her şeyin bedeli olmalı,
Ve kireç kuyuları,
Aç çocuklara yemek vermeli,
İncir, kuru üzüm ve turtalar,
Anneleri, çöreği onlara uzatır.

Didaktik, dikkatlik,
Diyalektik, farmakolojik,
Teolojik, teknokratik,
Demokratik, psikopatik,
Adını koyamadığım şeyler.

Sevilmemeliydim,
Başroldeki aptal öyle diyor,
Film izlemek de zor,
Yaşadığım gibi, şiiri de bıraksam,
Keşke, bu filmi yaşasam,
Sürprizle biten şey.

Ancak şarap fermantasyonu diyebilirim.
Kırmızı içecek eskiden,
Başlığa "Mey" deseler bile,
Masaların, o kadar çok anısı var ki,
Nasıl da sıkılmadan sohbet ediyorlar,
Uzun zamandır onlara hayran kalırım.

Sarhoşluk, dengesizlik,
Dağınıklık, kayıplık,
Sonsuzluk, umutsuzluk,
Belki alnının çatı,
Öpersem aşk olur.

Bazen çok susuyorum,
Özellikle o olmadan,
Yastık bile yoruldu düşüncelerimden,
Kulaklarım akıyor,
Sanırsın sigara sarısı.
Benim için işler böyle yürüyor.
Bazen kendimi kandırıyorum.

Mesela, göğüslerden bahsetmiyorum.
Bir kadının sahip olduğu şey göğüstür,
Vatanı dışarıda olan,
Geri kalanlar etrafta,
Bedenin ve göğsün ülkesi.

Göz fetişisti oldum,
Güzel bulduğum her şeyi ararım,
Şimdi size en çok neye baktığımı anlatacak olursam,
Sopalık olacağım,
En çok üşüdüğümde aşık oluyorum.

Mesela, ayı türleri var,
Televizyonda izliyorum,
Her zaman ısrarcıdır,
Bu baskınlar onun bıyıklarını kemiriyor.

Gazeteler buna "azgın keçi sendromu" diyor,
Ben utanmazım,
Bilirsin, eğer birisi senin dengin değilse,
Neden bu kadar ısrar ediyorsun?

Hayatı boşa harcamak ne demektir?
Yemin ederim evet,
Keşke dilim kesilseydi,
Bırakın ölsün, ölsün.

Geçmiş yalandır,
Dil konuşur,
Öl, öl, öl!
Kadın mı, et mi, insan mı diyeceğini bilemeyen.

Evet erkekler ölmeli,
Ve bu dünya,
Peki ya kadınlar?
Çılgınlar yönetmeli.

İnsan rahat olmalı,
Biliyorsun, o meçhul değil.
Gözlerin ne söylediğini hemen anlar,
Duyarlı bakanlar,
Hadi ama kaç yaşındasın bilmiyorum.
Sapsız yere git,
Yaşama kardeşim, yaşama.

Bu akıllı insanlardan bıktım,
Onlar geçerken dünyada,
Yaşamın ve masumiyetin tecavüzü,
Manifestolar, anayasalar,
Kanunlarla ve dalgakıranlarla,
Eti kemikten ayıran kitaplarla,
Azgın keçiler yaratıyorlar.

Nasıl yönetileceklerini bilmiyorlar,
Bizi kızdırıyorlar,
Üzerimize su serpseler su tankerleriyle,
Aç, bütün mahalle aç.

Çocuklar suspus,
Erkekler huysuz,
Kadınlar uykusuz,
Say, say, say.
Sürüden seçim yapamazlar.

Klorsuz su,
Ve aptallık yasaklanmalı,
Çöp, çöp, iki gecekondu,
Biraz bıyık,
Alayını asacaksın,
Ondan kurtulmalı.

Gazetelerdeki haberler,
Falancanın iffeti,
Falancanın baştan çıkarılması,
Sanki bu yetmezmiş gibi,
Senden önce gelip,
Her şeyi berbat edip, şiiri bırakması.

Bu yeterli,
Dünyayı kadınlar,
Deliler ve aptallar yönetmeli.