Sabah, Gerçek, Şiir, Çay ve Kuşlar

çırpıntılar 3

Kalk deli kız kalk
Çık gecenin loş, sıcak kuytusundan
Aç gözlerini güneşe,
Bırak içine ışık kaçsın
Kamaşsın

Topla küskün bakışlarını yerden,
Sakla hepsini,
Kirpiğinin ucundaki koyu gölgeye.
Geceden kalma iki yıldız kırıntısından,
İki ışıltı kondur gözbebeğine.

Gönder kozasına
Hüznün ince kelebeğini,
Geceye dek üzerinden mühürle.
Yastığın altına akşamdan mayaladığın,
Birkaç tebessüm düşür,
Dudağının bir büklümüne.

Renklerine ayır
Katla özenle hayallerini,
Ve katla bir bir
Hasretine çare düşlerini,
İpek bohçalara sarıp,
Ücralarının demir sandıklarına kilitle.

Sözünün geçmediği ne kaldı ki geriye...?
Gönül kafesinin sol yanından kolan vuran
Hiçbir zaman ama hiçbir zaman,
Güç yetiremediğin asi kuşlar mı...?
Kabullen o çırpıntıları
Sev hatta, başın gözün üzre sahiplen.
Okşa tüylerini, öp o kuşları yakut gözlerinden,
Sevgi yüklü kanatlarına selam söyle.

Epey sağlam bir sebeb bulmalısın,
Başlamak için güne.
Dudaklarına kahraman bir ıslık yapıştır,
En şen şakrağından bir kaç şarkı dola diline,
Gönül köşkünün ilk yardım çantasına birkaç şiir gizle.

Bıçağın ucuyla biraz,
Cesaret sür ekmeğinin üzerine
Hoşgörüyle ısıt demliği
Ve çayında bir tutam umut demle.

Zümrüd-ü ankanın ağzında arama herzaman,
Bazen ışıldayıverir en ümitsiz anında
Alev gibi yakut bir yüzük, küllerin arasından.
Bak bakalım bildiklerinden
Hangisi bugün kulağına küpe.
Ve minnetle sarıl kolundaki altın bileziğine

Açılan ışıklı kapıdan giren
Sabah ayazına ver saçlarını taransın.
Dertsizlik zırhını kuşan,gamsızlık maskeni takın
Hazır mısın...?
Sabah oldu...
Günaydın...