Sabah Çiçekleri Şiiri - Cem Bektaş

Sabah beyazlığında
solmuştur gece çoktan,
Ve benim rüyalarım,
Rüyalarımdaki sahte sabahlarım,
Dedim ya solmuştur,
solmuştur çoktan...

Solsa da tüm geceler,
Solmamalı sabah çiçekleri.
Bengisu diye köklerine,
Gözyaşı serpmeliler.

Silinirse bir gün bu şehir dumanları,
İşte o zaman sen güvercin yüreğim...
Sen duman karasıyla karalanırsın...
Bu şehir ki sen ilk burada yanmıştın.
Seni buraya gömmeliler...

Seni buraya gömmeliler,
Bu tepe senin için en uygun yer,
Çünkü buradan kolay görürsün çiçekleri.
Sabah çiçeklerini.

Hadi ağlayalım,
Ağlayalım siyahlım,
Yakışmıyor bize gülmeler