s ezgi
demliğinde karanfil kaynatılan evde
uzun kalır kış…
balkon olamadan birinin düşüne öldü
balkon da üşür
oda olmak ister bir evin içine
okul dönüşlerini iş dönüşlerini bekleyen
camdaki sardunyaydı yalnız
sandık odasında öldü annem
ne annemi çıkarabildik evden
ne evi annemden
sandık odası hep gül koktu
solmuş
ben sandık
oda da cevizden
babam ceviz ağacı
aksın diye köy çeşmesine
dudaklarını süren
parlak mavi bulutlardan
yağmur sezen
Kayıt Tarihi : 2.2.2007 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
o zaman yazılanları da mutlaka okuyorsunuz.Bir 'Yetkili şair' kardeşimizin şiirini okudum naçizane yorum yapmak zorunda kaldım Bana göre maniydi, destandı şiir değildi.Kıyamet koptu.Sizin gibi 'Şiir' yazan dostlar yaşatacak şiir dünyasını.Sevgili dostum ben de naçizane 'Yetkili Şair 'oldum ama sayfamı açıp şiirimi yazamıyorum.Antoloji yetkilisine bakılırsa kişisel kusur diyor kibarca ben anlıyorum. Sizden rıcam bana bu adımları sırsıyla göndermeniz.Hoşça kal,dostça kal
TÜM YORUMLAR (2)