S ayıklamalar Şiiri - Aytekin Orhan

S/ayıklamalar…

Bugüne değin hiç düşünmek istemediğim, hatta zihnimin en uç noktasında bile yer almayan, yazmak eyleminin anlamını yitirmeye başladığını gözlemledikçe; kendime olan inancım ve bir sır perdesinin açıldığı izlenimini yansıtan o düş benliğime demir atmış durumda…

Sular hiç bu kadar hızlı akmazdı
Zaman senin miladın dolmuştur

Sayfa çevir…

Defterimin köşesine iliştirip unuttuğum bir resmin izini sürüyorum…
Aramızda kalsın öyle bir resim belki de hiç yoktu…
Hiç olmayacak kadar var sanılan iz ve resim nereden seslenir…

Burada biraz bekleyelim…

Geldim. Az önce düşündüklerim değişmiştir diye düşündüm.
Yanılmışım…
Öyle ki; az öncede düşünmemiştim. Uzun süredir düşündüğüm, hayata ne zaman geçirmeye kalksam fail-i meçhul bir şiir dünyaya geliyordu…

Yoruldum. Sonra devam ederiz…

Nerede kalmıştık…
Evet anımsadım. Şiir dünyaya nasıl geliyordu…
Tam bu değildi konumuz ama olsun.

Kendi içsel dünyamla, çevremdeki dışsal dünyayı karşılaştırıp, içine biraz nane limon eklendiğinde gribe iyi geldiği gibi insanın kendini bulmasına ve nefes almasına yardımcı olan kimine göre anlamlı ve anlamsız, anlaşılır veya anlaşılmaz, okunur ya da okunmaz, şifa kaynağı bir şuruptur şiir…
Afiyet olsun.

Şimdi ertele düşlerini çünkü gerçeklerin içindesin…
Yaşa ve sorgula yazdıklarını Şair

Sor
Şiir mi sana geliyor, sen mi şiire gidiyorsun…
Şiir mi sana iyi geliyor, sen mi şiire iyi gidiyorsun…

Cevabı bulduğunda bana mektup yaz.
Adresi belli olmayan, kendisiyle barışık hayata küskün birisine diyerekten…