Rüzgarlı Şehirler

RÜZGÂRLI ŞEHİRLERE GİDERİM

Sensiz yaşanacaksa hayat,
Rüzgârlı şehirlere giderim
Sensizliğin adı yok, sonu yok.
Uzak şehirlerden dönen yorgun bir yolcu yüreğim.
İçimde hüzünlü bir melodi,
Hiç olmadık yollardan geçerim.
Avuçlarımda bir damla gözyaşı bir damla deniz.
Ellerim buza keserken, gözyaşlarım karı eritir.

Sen yoksan yollarımda karlı dağlara giderim.
Ayrılığın resmi yok, rengi yok.
Güneyli rüzgârların muştuladığı baharlar yok artık.
Gecenin sonsuzluğunda ay doğarken karanlıklara,
Dalgalar hüzünle yüreğimin kıyılarına vurur.
Uzun kış gecelerin ıssızlığında bulutlu başım.
Ayışığı limanlarında yakamozlar puğ puğ…
Sensizliğin adı yok!

Sensiz gelecekse ölüm,
Başımı alıp uzak denizlere giderim.
Ayrılığa çıkan yolların başı, sonu yok.
Yollar batık şehirlere doğru uzar gider.
Sarp kayaların yüzlerce keskin kıvrımları arasında yüreğim.
Yıllar hızla akıp giderken avuçlarımda,
Rüzgârlı şehirlerin yalnızlığında mesken tutar yalnızlığım.
İçimdeki çocuk sevinçleri, gülüşleri yok artık.
Sabır taşını çatlatırken yüreğim,
Buralarda durmam hiç.
Çantama bir kibrit ve şiirlerini koyarak,
Rüzgârlı şehirlere giderim…

Hatice Elveren Peköz