Rüzgarın Şarkısı Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Yalnızlık, derin bir okyanus gibi,
Suyun dibinde gizli hayaller,
Bir kıyı arayışında kaybolmuş düşünceler,
Deniz, benim dostum, beni anlayan tek ses.

Gece, yıldızlarla bezeli bir örtü,
Her biri bir sır fısıldar kulağıma,
Uzak köylerde ateşler yanar,
Türküler söylenir, unutulmuş sevda hikayeleriyle.

Kırgın bakışlar, yaralı gönüller,
Bir avuç toprak, bir tutam umut,
Sonsuz gökyüzünde kanat çırpan kuşlar,
Nereye uçarsınız, benden uzaklara mı?

Zaman geçiyor, günler birbirini kovalıyor,
Ama ben, eski bir balad gibi,
Her nota, bir anı, her ritim, bir özlem,
Kaybolmuş yolları arıyorum, unutulmuş sokaklarda.

Gözlerimde bir deniz, dalgalarla kabaran,
Duygularım, rüzgarla dans eden yapraklar,
Sevdam, bir güneş doğarken doğan umutlar,
Düşlerimde yeşeren, solgun topraklardan fışkıran çiçekler.

Gözlerime derin bir anlam yüklerken,
Kendimi buluyorum, senin hatıralarında,
Bazen bir gülüş, bazen bir gözyaşı,
Her biri, yaşamın bir parçası, geçici ama gerçek.

Kırık dökük duvarlar, eski yapılar,
Hikayelerle dolu, efsaneler fısıldar rüzgar,
Beni unutan dünyaya inat,
Ben buradayım, unutmadım seni.

Her sabah, yeni bir şafak doğarken,
Umudun kıyısında bekliyorum ben,
Bir zamanlar benimle yürüyen ayak sesleriyle,
Birlikte düşler kurduğumuz günlerin hayaliyle.

Rüzgarın şarkısı, hep burada yankılanır,
Kalbimde bir melodi, ebedi bir ezgi,
Seninle kurduğum düşlerin yankısı,
İşte bu yüzden, ben burada kalacağım.