Merhaba bu yazıyı okuyan kişi
Bu defa bu mektubu sana değil ona yazıyorum. Ve sen ey bilinmeyen, o bilinmeyenin yerine geçip oku bu mektubu...
Merhaba,
adını hiç telaffuz edemediğim ama içimde binlerce kez fısıldadığım bilinmeyen, merhaba sana
Bugün yine seni düşündüm ama bu sefer bir sitem gibi değil, bir teşekkür gibi…
Seninle yaşanmayan her şey bana insan olmayı öğretti.
Seninle hiç yürümeyen bir yolun her taşına adımı bastım ben. Hiç bakmadığın gözlerime her gece seni çizdim. Sesini uzun zamandır hiç duymadım ama suskunluğunun tonunu ezberledim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta