Rüzgar gibi Şiiri - Emir Kerküklü

Uzaklardan esen bir rüzgar gibi dokunur sana,
Her sabah güneşle gelir, her akşam gider yana.
Bilirsin aslında gelmeyecek olduğunu,
Ama her nefeste hissedersin soluğunu.

Ellerin boşluğa uzanır, umutsuz bir gayret,
Sanki yıldızları tutacakmış gibi, ama hasret.
O, yine gözlerinde yankılanan bir suret,
Hep yanı başında varlığı bir o kadar hayret.

Bir eksiklik, tarifsiz bir boşluk kalbinde,
Dünya renkleriyle dolsa da dertli heybende,
Onun yeri hep boş, hep bir eksik kalır sende,
Bu özlemi her an yeniden yaşarsın bedende.