Rüzgar Şiiri - Betül Akkavuk

Rüzgar estiğinde bahar kokmuyor bu şehir.
Sen kokuyor..
Pembe çiçekleri yok belki kahve gözlerinin ama, bir yaz sıcağı vuruyor gülüşünle buralara.
Saçlarımı dağıtacak bir rüzgar değil ki aradığım..
Ben saçlarımı dağıtabilecek bir koyun isterim en çok..
Güneş doğuyormuş, batıyormuş öyle dediler.
Ben hep huzurun kollarında uyuduğum için,
dolunayı görüyorum bazı göz aralıklarında.
Ve dolunayda güzeldir bir kadın.
Rüzgâr estiğinde yaz kokmuyor bu şehir.
Sen kokuyor..
Ve üşütmez bu rüzgârlar beni..
Ruhumu okşuyordur en fazla bu ılık esinti..
Ben üşütecek rüzgârı napayım,
Ellerimi cebine sokacak bir adam yoksa yanımda..
Aralık ayının temmuz sıcaklığına kavuşabilmesiydi aşk oysa..
Ve o günden beri rüzgâr esiyor buralarda..
(Yağmuru izlerken müzik dinleyince hep bunu yapıyorum ben)
05032014