Derin kırgınlık ve boşluk,
Ruhumu delik deşik eden.
Yollar uzun ve dikenli,
Hadi yürü, yürüyebilirsen.
Kalbim silinmez duygular içinde,
Yazık, tebessümüm bile soldu.
Katran karanlıklardayım,
İçimde kıyametler koptu.
Bir başıma yolculuğum,
O da kendimden kendime.
Tek mevsimlik hayatımda,
Kara hüküm sürdü, hem de içimde.
Zaman zaman gri günlerim oldu,
Ama yeşili hiç görmedim.
Siyah beyaz bir hayatı,
Rüya ile hayal arasında bitirdim.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Hayat, gri günlerin ve kaybolan umutların arasında bir rüya gibi geçip gider, ne hayal ne de gerçek olabilir."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!