Artık sabahı bulmuyor gecelerim
Artık daha bir dolu bakıyor gözlerim
Daha bir titriyor artık yüreğim
İçimde büyük bir boşluk
Yalnız hayalinle doluyor
Doğum günüm bugün
Yokluğuna beş var yine
Gülümsüyor yine yüzün
Aynada kalmış hayalinle…
Hiç kimseyi sevmediğim zamanlar
Dokunmadım ıslak dudaklarına
Tutunmadım sırma saçlarına
Tutuklanmadım deli sevdana
Ben yandım sonunda sana…
Sakladım bütün sözcüklerimi
Sana dair her ne desem
Her ne konuşsam sana dair
Bu şehrin her taşında
Her parça toprağında
İçimdeki bu aşk
Sana dair...
Evet ben...
Bir gün dirileceğim öldüğüm yerde
Aynı otogarda yeniden kalkacağım
Yeniden ayağa düştüğüm yerde
Hani sessiz sedasız gözyaşlarımı
Kalbime gömdüğüm ve sesimi
Babalar gider oğullar kalır geride
Bir de sırlar kalır baba oğul arasında
Allah’la kul arasında kalırcasına…
Babalar gider oğullar kalır bu şehirde
Sanki var olmayacak gibi sarılır babalar
Saydam bir öfke yalnızca
Çiçekler kadar kırılgan
Öyküler kadar hassas
İki elin birbirini tutması kadar doğal aslında
Ve ayrılması kadar acıtıcı iki sevgilinin…
Anlatır mısın gözlerime bakarak
Sevginin ve sevilmenin azizliğini
Ağlamadan dinler misin
Sevgimin yüksek mertebede anlamını
Yoksa ağlar mısın gecelerin karanlığında
Ya da ellerimi tutup meydan okumak var karanlığa
Hep aynı oyunun karakteriydik
Aynı sahnede karşılaşırdık
Aynı heyecanla başlardık
Aynı öfkeyle ayrılırdık…
Geceleri başkaydık
Bu şiiri
İşte o yokluğunda yazdığım
Her şeyi bitiren bir sözün ardından
Her sokak arasında biraz daha dolandıran
Biraz daha sancıtan biraz daha ağrıtan
Her an yokluğunda biraz daha öldüren…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!