Rüya Şiiri - Nilüfer Velieceoğlu

Bütün kitaplar hüzün çalıyor, hüzün kokuyordu
Ve sen sarıldığında
ben Milena'ya yazılmış mektupları koklayıp ağlamaklı oluyorum
Sanki bu sefer de olmayacak...
bu ayrı düşmenin şarkısı gibi
Uayandım... rüya işte...
Hayırlısı deme çaresizliği ve umutsuzluğundayım
Bi gün de ikimizin günü olsa bi de biz bayram etsek ne var
oysa...
yine hiçbir şey hissedemiyorum yalnızca rüyanın etkisindeyim
Bana çok şey vermiş olabilirsin, ama verdiklerinle beraber çok şeyimi de aldın yokluğunla
Bana göre alışmak yoktur bilirsin; arkama bakmadan kendimden gitmesini de bilirim...
Boynumu bükmeden daha çok acıyla uçmasını da...
Ve biz...
şükretmeyiz, hayırlısını da dilemeyiz...
boyun büküp teslim de olmayız
Asiliğimizdendir şükretmeyişimiz...
Bizler
Acıyı bal eyleyenler hep acı güleriz; bu yüzden güzel olur gülüşümüz de gidişimiz de...
Hem ben seni beklemiyorum ki
Ben ruhumu yüreğimi
kasıp kavuran aklımın
Dinginleşmesini bekliyorum...