Bir anda gördüm
Ve bir anda ilk kez boğulduğumu hissettim
Seni görünce yaşadığımı farkettim
Kalbim kilometrelerce koşsada böyle atmazdı
İlk defa biri için kendimi unuttum
Sahiden sevdiğim renk neydi?
Kırmızısı mıydı aşkın yoksa mavi simiydi sonsuzluğun
Sana bakarken kayboldu gözlerin gözlerimde
Ve bir ses “uyan” diye.
Uyanmak istemedim bırak git beni dedim
Ama saat yaklaşıyordu ve geldi ölüm vaktim.
Şimdi gidiyorum işte
Mecburi istikametime
Belkide birgün biyerde
Buluşuruz seninle...
Kayıt Tarihi : 13.2.2012 19:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sebahattin Yucel](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/13/ruya-730.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!