-yormayın rüyaları, yetişemiyorlar uykudan uykuya-
Rayından çıkmış tren, ıslığını kovalıyor.
Daldığı ormanın yeşili ürküp kaçıyor.
Bir dağın eteğine yığılıyor,
Yeşilsizliğinden yorgun orman.
Bir telaş ovada, ıssızlığı kayıp.
Islık çalmadın.
Yeşil, gözlerine sığındı.
Dağın, doruğuyla kavgan.
Issızlıksa
Sahipsiz bir köpek gibi
Benim peşimde…
Kan-revan uykum,
Korkunun, kaygının talanında.
Kayıt Tarihi : 12.6.2007 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!