Bilmem neden her ay ışığı vurduğunda pencereme
Aklıma düşer suretin, sen bilmezsin.
Sonsuz bir veda sayarak terk ettiğim şehirleri,
Geride bırakmayı denedim geçmişimi.
Savaş içindeyim sanki kendimle,
Susturmaya çalışıyorum aklımdaki sesleri.
Düşüncelerimi öldürdüm,
Siliyorum son kalanları.
Beyhude hayallerimin en kuytusu,
Açıldığında bir gün sana tüm pencereler
Gördüğünde gökyüzünün eşsiz mavisini
Hissettiğinde sahilin yüzüne bir tokat gibi çarpan esintisini
Hep aynı geceyi andıran saatlerim
Masada bozuk teybim, kırık saatim
Döner dolaşır aynı yerde kalır sözlerim
Ne fayda her haykırışında, duyan olmayınca
Hiç özleyen ve hiç bekleyenli bir denklemdeyim
Sanrılar içindeydim her yanımda bi düşünce
Rüyaya daldım gerçeklikten kaçarken
Bir çift göze bakarken uzun uzun düşündüm
Geçmişe döndüm , geçmişte kayboldum
Ben nerdeydim bu yolun sonu nereye çıkar
Karanlık çözülürken ilmek ilmek
Sindik köşemize yüreğimiz tutsak
Akarken saatler soytarılar cennetinde
Uzaklık bir dost gibi kalbimizi saracak
Düşler aleminin alevleri harlıyor gençliğimi
Sevilmeyi beklemekle geçiyor şu kısacık ömrüm
Aşılamayan ızdıranın kendisidir sonum
Gündüzüm gecem, odamdaki köşem , ruhumdaki sömürgen
Tercih mümkün değil, mecburiyet göbekadım
Düşlere boyun eğdim, etrafımı pembe bulutlar sardı
Kafamın içinde birbirine karışan düşünceler
Yavaş yavaş uyuşturuyor bedenimi
En büyük çaresizliği hissettiğim bu gecede
Ancak ölsem rahatlayacak gibiyim
Neden böyle olduğumu düşünüyorum
Her kaçışın sonu, her rüyanın bitişi
Her özleyenin bekleyişi, her umudun tükenişi
Hep geç kalanlara ya da öyle sananlara
İsimsiz bir mektubum, bir kaç sözüm var
Başa dönme gayesi değil, çarpık bir çizgide ileriye yalpalıyorum
Önüme çıkan kocaman duvarların dibine oturur,
Çaresizce ağlardım eskiden
Şimdi o büyük duvarları tek seferde ezer geçerim
Geride bıraktığım enkaza da bakmam artık
Ben buyum, evet
Geçmişte takılı kalıp geleceğin o büyülü dünyasında kaybolmam daha fazla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!