Düşüncelerimi öldürdüm,
Siliyorum son kalanları.
Beyhude hayallerimin en kuytusu,
Açıldığında bir gün sana tüm pencereler
Gördüğünde gökyüzünün eşsiz mavisini
Hissettiğinde sahilin yüzüne bir tokat gibi çarpan esintisini
Önüme çıkan kocaman duvarların dibine oturur,
Çaresizce ağlardım eskiden
Şimdi o büyük duvarları tek seferde ezer geçerim
Geride bıraktığım enkaza da bakmam artık
Ben buyum, evet
Geçmişte takılı kalıp geleceğin o büyülü dünyasında kaybolmam daha fazla
Ellerim uzanır, tutamaz
Kalbim istese dilim hemen susturur
Hayallerimde yaşayacaksın
Bir ağacın farklı iki yaprağıyız, diken olan kısmı ben
Belki özleyeceğiz bir gün
Bisiklet sürerken gün batımında
Öyle uzaktan
Bakıştık biraz
Onun elinde sigara
Ben o dumanda boğuldum
Soluk bir yüz, biraz da düşünceli
Aklında biri var belli
Duvarlarla konuştum
Beni yanlış anlamadılar
Karanlıkla dost oldum gülmedi bana sahteden
Anlatacak çok şeyim vardı öyle yalnız kaldım ki
Güvenemedim başkasına bulamadım kimseyi
En büyük destekçisisi kendisiymiş insanın
Hiçbir yere ait hissetmem kendimi bu aralar
Karalara sığamaz, gökyüzünü aşar, sonsuzluğa ulaşır bedenim
Bundandır kendimle uzun uzun konuşmalarım
Kalkar sulardım çiçeğimi her sabah
Bir şeyler yapardım yarı meyus
Solmak üzere o çiçek ve bitmek üzere iyiye olan mütehani inancım
Sessiz sakin
Kırık dökük
Paramparça
Bir umudun tükenişi
Ben, yalnızlığım, karanlık bir oda
Bir küllük, 12 izmarit
Bilmem neden her ay ışığı vurduğunda pencereme
Aklıma düşer suretin, sen bilmezsin.
Sonsuz bir veda sayarak terk ettiğim şehirleri,
Geride bırakmayı denedim geçmişimi.
Savaş içindeyim sanki kendimle,
Susturmaya çalışıyorum aklımdaki sesleri.
Hep aynı geceyi andıran saatlerim
Masada bozuk teybim, kırık saatim
Döner dolaşır aynı yerde kalır sözlerim
Ne fayda her haykırışında, duyan olmayınca
Hiç özleyen ve hiç bekleyenli bir denklemdeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!