Ruhun Teninde Şiiri - Halim Yusuf Pilavcı

Ruhun Teninde

Can dururken bedende,
ellerimde paslı bir hançer —
ayırıyorum gölgemi etimden,
kan değil, karanlık akar içimden.

Yavaşça soyuluyor zamanın derisi,
her nefes bir çığlık, bir sızı,
ruhum sessiz bir azap içinde
gülüyor ölümün ıssız yüzüne.

Parmak uçlarımda yankı hüzün,
tırnaklarımda gecenin izi;
her sancı bir dua gibi kabarıyor
derimin altındaki sessiz denizi.

Gözlerim ağlıyor,
ama yaş değil — kan ve utanç,
çürüyen bir dua gibi savruluyorum
bedenimden... ve kalan inançtan.

Halim Yusuf Pilavcı
06.10.2024