Yasarken ruhumu, tenimden aldı.
Dünyayı gözümde hiçe indirdi.
Ne isteğim oldu ne de ayrıldim,
Çöplükte yasamaya, mahkum etti.
Hissiyatım kalmadı huzursuzum
Her şeyden nefret eder oldum
Canımdan bezdirdi, usandım ben
Haberi yok, ettiği zulümlerden.
21.07. 2002
Kayıt Tarihi : 23.10.2012 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!