Ruhumda uğuldar benim rüzgâr
Yüreğimde filizlenir tipi,kar.
Varsa yüzümde hüzün kırışığı
Bunda senin de payın var.
Ben miyim şu dünyada bir çilekeş?
Ben miyim sadece lanetli yalnızlığa eş?
Yalnızlığı gerdanlık gibi boynumda taşırım.
Doğmadı pencereme bir kerecik güneş!
Neden ansızın soluyor çiçekler elimde?
Sisli bir havada kaybolanların adı dilimde
Her gün yalnızlığın zehrini içsem de
Güller açacak bir gün yaralı gönlümde.
Neden boğuluyor denize varmadan nehir?
Dilinden akan, gülüm neden hep zehir?
Ölürsem çiçeklerin yurduna gömün beni,
Mahkûm olsa da karanlığa şehir.
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Cıngır](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/09/ruhumda-uguldar-benim-ruzgar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!