Ne zalim geçiyor zaman,
Yapraklar soluyor durmadan,
Tutanacak bir dal kalmadan…
Bunu neden anlamaz insan?
Ah gençliğim, sende bittin,
Niceleri gibi yitip gittin.
Halbuki nasıl da merttin;
Hakedene ne büyük derttin!
Günler aylarla yarışırken,
Sen kendinle savaşırken,
Zaman aleyhine çalışırken,
Neredeydin devran dönerken?
Şimdi dönsen bile geriye,
Ayakların taşımaz ileriye.
Ruhundaki bu zemheriye,
İlaç bulamaz artık tıbbiyye.
Kayıt Tarihi : 19.1.2025 01:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Akan zaman ve pişmanlıklar.
Hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler olsun inşaallah.
TÜM YORUMLAR (1)