Durgun bir göl gibiyim coşamıyorum.
Ne yakamozum var, ne de yosunum.
Bulanmış pak suyum, çamur doluyum.
Yağmur da terk etti hepten kurudum.
Mecalim kalmamış sevgi bulmaya.
Sancılar içinde kavruluyorum.
Sansım mı kalmış ki yuva kurmaya?
O yana bu yana savruluyorum.
Dertlerle kavrulmuş yanıyor gönlüm.
Yar acısı çökmüş günüm karalı.
Yarına çıkmaya yeter mi ömrüm?
Terk etti cananım ruhum yaralı
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!