Nasıl bir dokunuşun sızısıdır bu sensizlik
Böyle yokluğun işleniyor satır aralarına
Kaybolup gidiyoruz birbirimizden
Gecenin içine bir ben düşüyor peşine sessizlik
Kaç vicdan muharebesine yenilmişliğimiz sorgulanıyor
Eller uyuyor geçmemişliğin ninnileriyle
Biz yoksul bir sabaha uyanıyoruz ayrı bedenlerden
Nasıl bir özlemi doğuruyor bu sensizlik
Bir kez daha gözlerini görebilmek adına
Bu kaçıncı gözlerimi kapatıp, sensizlikle uykuya dalışlarım
Geceleri bölüp boş duvarlarda seni arayışlarım
Her yeni güne bir sıfır sensiz mağlup başlayışlarım
Bir yoksulluğu dillendirirken bunca zenginliğimize rağmen
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!