Ruhum üşüyor sensiz bu şehirde,
içimde bir çocuğun çığlıklarıyla uyanıyorum kan rengi gecelerde.
Dar geliyor ruhum bedenime,içimden çıkıp haykırmak istiyor umarsızca.
Ama ne fayda; sen yoksun,kime haykıracak bu ruhum?
Tabiki yanlız bana ve bana.
Şu an içiyorum sana ve bana,sanki karşımda o gülüşünle bana bakıyorsun,
yanlız sen ben ve hayallerimiz var,
Hadi sevgilim içelim sana bana ve hayallerimize.
Beyoglu çardak(24.02.2010)
Ohannes ÇakraklıKayıt Tarihi : 2.3.2010 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ohannes Çakraklı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/02/ruhum-usuyor-4.jpg)
Yüreğinize sağlık sayın Ohannes Çakraklı.
TÜM YORUMLAR (1)