Ruhum Sent Antuan`da! Şiiri - Mehmet Sar ...

Sokaktayım...
Yürüyorum...
Karşımdan geçen hemcinslerinin yüzlerine,saçlarına bakınıyorum!

Gittin gideli böyleyim seni hemcinslerinde arıyorum!
Ama bulamıyorum!
Gerçi o zamanda söylemiştim sana eşin benzerin yok!
Aramaktan ve seni özlemekten yoruldum,
Gecelerce uykusuz kaldım!
Saat şu anda sıfır iki... yer Taksim ve ayrılığımızın üçüncü günü...
Hey bir gören yok mu?
İşte şurada Mona Liza`da kaybettim onu...
O an yıkılmıştım...
Giderken gözleri yaşarmıştı;
''Beni uğurlamayacak mısın? '' der gibi bakmıştı gözlerime!
Yalan yok inan o an herkesin içinde haykıracaktım;
Gitme gitme kal yanımda!
Ama yapamamıştım, yıkılmıştım, konuşan dilim konuşamaz olmuştu...
Dizlerimin bağı çözülmüştü orada öylece kalakalmıştım!
O masa ve sandalye şahittir o anıma!

Gitmiştin dudağımda sözcükler nefessiz kalıyorken;
''İçme içme! '' diyerek direttiğin sigaram yine beni teskin etmişti!
Nefes nefes içime ta ciğerlerime çekmiştim zehrini;
Gerçi ayrılık açısından öte değildi etkisi,
Yıllar sonra gösterecekti tekleyen kalpte tepkisini!
Keza sen sigaramdan daha da ölümcül çıktın;
Yirmidört günde yirmidört yılın acısını,sevincini birde inançsızlığını bıraktın! ..

Dinle!
Sent Antuan`da bir duayla birlikte bir ruh yükseliyor Tanrı`ya;
Feryat yok!
Dinginlik var ve bedenimden ayrılışım sevgim gibi aşikar görmek isteyene!
Hani birçok defa söylemiştin ya; ''İçim burada huzur buluyor! ''
Benimde ve ruhum burada Sent Antuan`da geziniyor! ..

14.01.2005
01:10
Cm.