gece çökerken
cansız bir bebek bedeni
ruhundan ayrıldı,
daha üç yaşında
Gazze şeridinde,
hem de mülteci kampında
moloz battaniyesinin altında
gece çökerken
nurlu bir bebek ruhu
yol aldı cennete doğru,
şehit olarak
ve insanlığın
yok olduğuna şahitlik ederek
saçları tarandı
yüzü silindi
gözlerinin içi öpüldü o bebeğin,
ona ruhumun ruhuydu diyen
dedesi tarafından,
ebedi yolculuğuna
uğurlanmadan önce
geriye iki şey kalmıştı Rim’den:
masum bir tebessüm
ve küpesinin kaybolmayan teki.
biri yeryüzüne inen meleklere selam olarak,
diğeri dedesinin yakasına madalya olarak
durmayınca içlerindeki öfke
soykırımcı lanet barbarların,
bitmek bilmedi vahşetleri.
ve bugün bir yürek yiğidinin acısı eklendi
dinmeyen acılar arasına
eyvah!
sevimli kedicikler sahipsiz kaldı
yıkıntılar arasında dolaşan
ölüsünü köpeklerin defnettiği,
yemek dağıttığı
yetimler ve garipler aç kaldı,
kırmızı canlı gül bile kurudu
Halid’in annesini sevindirdiği
üzülmüyoruz
iki güzel ruh
kavuştular birbirine Firdevs’te,
kayıtsızlık örtüsünün altına saklanan
vicdanını yitirmiş tüm ruhları
geride bırakarak…
Seğmenoğlu (Osman Akçay)
Kayıt Tarihi : 18.12.2024 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Allahın gazabı üstlerine gelsin
İnsaallah bir gün belalarını bulurlar
Ellerine yuregine saglik saygilar
TÜM YORUMLAR (4)