Ruhefzâ Şiiri - Saliha Öcal

Seni yazmak,okumak,çizmek,konuşmak...ahde vefâ.
Failsin her mürekkeb damlasına,sen Ruhefzâ.
Kelime dağarciğıma hükümran,seni yazıyor belagât.
Bir hüner elde etti kalemim artık kalemlere üstat

Her çiçeğin rengi ve kokusunu barındıran yaprak.
Simleniyorsun mesken tutmuş kara yazılara ak.
Ayaklandın,girip çıkıyorsun bulunduğum her ortama.
Çeviriyorsun sayfaları gömülmüşsün kucağima.

İnanki tam yazamıyorum yazılarıma Ruhefzâyı.
İçimdeki seni yazarsam bırakacağım kalemi.
Seyyâhım harfler,kelimeler,cümleler...arasında.
Mürşidimi arıyorum mürit ben açık yollarda.

Dedilerki yazıyorsun Ruhefzâyı gayet açıkça.
Aktarayım size değil mi yazılarım kapalıca.
Saraylar,köşkler,efnanlar,enfaller...verseler bana.
Yine seni,hep seni isteyeceğim Yaradandan.

Damla damla damladın kurumuş bostanima.
Yumuşattin toprağı, kökleri saldın derine.
Ruşen gün oldun batırıldığım karanlığıma.
Bir de müştâk ettin kendine,daldım sessizliğe...

17.02.2025 Van/Edremit.