Ruh Bile Terk Eder Şiiri - Bahattin Tonbul

Tabuta düşmüş bedenin,suratınsa hep solgun
Ruhun çıkar gökyüzüne
Cennete kabul oldun
Ne muradın var ise sen hepsine haps oldun
Öpüşecek dudaklar yokluğuna kul oldun

Sevenlerin esiri
Teslim olmuşsa gönül
Mabedime dokunma o sana zaten meğil

Kadife yüreğini
Masum bakışa boğdun
Bırak yalan dolanı
Sen bana aşık oldun

Ne dilersen sen dile
Baksana ötmüyor bülbül bile
Günler çabuk geçiyor
Bağlanma diken dolu son güle
Konmuyor bak o dala
Billür bakışlı yarim
Rüzgarda al mendil salla

İçimi oyar yarin gülüşleri
Aklım hayalim durur
Unutmaz ani gidişleri
Kendinden çok emindir
Parlar inci merdan dişleri
Gökyüzünü kaplamış gelecek o düşleri
Herkeze de söz vermiş söyler ata sözleri

Ayın ufuktan doğuşunu görünce
Güneş doğar inceden ince
İşte budur parlayan sevda aşk bence
Alır götürür karanlık
Gözlerim görmez izi
Her tarafı seyranlık
Unutma yar sakın bizi
Gölge oyunu başlar
Işık olmadan haşlar
Yara bakan çatık kaşlar
Silinmez defterden şimdi
Ruh bile terk eder her ikimizi
Bahattin Tonbul
3.3.2012