Rubil Demir Şiirleri - Şair Rubil Demir

Açılan her kapıdan, çıkacak o bir vize,
Beklenen umut olur, el açmış çaresize.
Hayat, zehir zemberek, boşansa da denize,
Dönüp çalınacak, o kapı, tek çare size.

Kâinat bin düzende, her düzeni bir mahşer.

CEMRE
Mevsimler pay edildi,hisseme bahar düştü.
Yüreğimde gül açtı,ömrüme cemre düştü.
Yaza Ağustos,kış’a zemheri şubat düştü,
Baktı havaya,suya, toprağa cemre düştü.

MÜLK SENİN

Lütfunla metin olduk, sen verdin sabrı celil.
Yoksa dayanır mıydı, bu beden buna delil.
Hasret yükü altında inim inim inledi.
Etmedi sana isyan, yüreğini dinledi.

Güz geldi diye sönmez zemheri ayın narı,
Her gönülde yeşerir, sevdanın ilkbaharı.

VE…

Aşkını haykırdığın, kulağımda hoş sedan,

CEVHER

Kameri ayın dördü, baştanbaşa kaşların.
Sedef dürümü, dizi, dizi inci dişlerin.

Cevherdir her kelamın, yere düşmesin sözün.

Yanmış, yıkılmış, aşkım, dolandım gönüllerde,
Dört iklimi, bir günde, gördüm gül pazarında,
Ben kendimi bilmeden, gezdim susuz çöllerde
Ceylan gözlü dilberi, gördüm Şalpazarı’nda,
Gül yolu gül pazarı, yar yolu Şalpazarı.

Sarışın, beyaz, zenci,
Renk cümbüşü Beytullah.
İhtiyar çocuk genci,
Döner durur der Allah.

Hacerülesved ile

YAZDILAR

Ol kalemi yaratıp, Ikra'sına yazdılar,
Doksan dokuz ismini, Esma'sına yazdılar.
Yaradanım döndürüp, feleklerde semayı,
Yoğurup bir noktanın, mayasına yazdılar.

Ağlayarak doğarken, o an vatan demişim.
Tatlı şerbet verdiler, ana sütü emmişim.
Süründüm, emekledim, güldüm, ağladım bazı,
Kirim, pasım, çamurum, hepside vatan tozu.

Gezelim yurdumuzu, Artvin’den başla söze.

Şu dünya fani, yalan dünyada.
Yasak da olsa, sevmek çok güzel.
Hem doğan günde, hem batan, ya da,
Dönen dünyada, sevmek çok güzel.

Zincire vurma, aşkın sevinsin,