Rubil Demir Şiirleri - Şair Rubil Demir

NEYLEYİM

Avuç açtım Mevla’ya, kabul olsun
Duam, ağladım coştum, ben neyleyim.
Yarama tuz döktüm, yar sefa bulsun
Diye, gurbete kaçtım, ben neyleyim.

Sen; Afganlı, Iraklı, Libyalı, Suriyeli.
Kimliğin meçhul, sade, dinin Müslüman belli.

Yuvanızdan,yurdundan kayboldun yolda izde,
Kader attı sulara, öldün kaldın denizde.

Ah bir tanem......
Tamam bu iş bitti
Demekle olmuyor
Bitmiyor işte......
İçin için yanıyor,
Yüreğin kaynıyor.

Diyorsun; kurtulayım artık senin elinden.
Başım alıp gideyim, Körfez Kocaeli'nden.
Keseyim telefonu, kapansın sesim sadem.
Arama beni, buna olmayacak müsadem.

Bu ayrılık canıma ciğerime tak etti.

Giden gitti ömrümden,
Sensin geri kalanı.
Gül bağına dönüşsün,
Cemre düşen zamanı.

Günüme neşe kattın,

Zemherinin kışında, buz tutsa urum kırım.
Koynumun sıcağında ben seni ısıtırım.
Ağustosun narında, yansa sahralar çöller.
Serinlersin bağrımda buz tutmuş gibi göller.

Ne Mecnun, ne Kerem'e, benzemem hiç birine.

Gel aramıza sokma, şunu, bunu, fesadı.
Ant olsun sen haklısın, belki aştım maksadı.
Hiç sıkıntı yok benim sana olan sevgimde.
Allah şahit başka bir gül olmadı ömrümde.
Bilirim ketum oldun söz kar etmez, ey Dildar.
Başta neysem ben oyum, son nefesime kadar.

ÇOK ZOR

Aşka ölümdür, Kamber’i yasaklamak.
Kambere züldür, Arzu’sunu saklamak.
Sana işkence, aşkından ayrı olmak,
Benim kabir azabım, örfe saklanmak.

Gizem dolu sözlerle, inci döker dilinden.
Sırrına eyvallah bu miskin anlar halinden.

Bir soluk name name telli saza benzersin.
Yetmiş iki âlemde perde perde gezersin.

GÖKTÜRK
Kara gözlüm aşığım,
Kipriğine kaşına.
Perçeminin teline,
O vakur duruşuna.
Bu gün küçüksün, tatlı