Ne sen,
Ne ihtiyar anam
Ve ne de elleri kınalı BACIM
Eğer nefes almıyorsa insanlarım
Ve eğer baş kaldırmamışsa
Tüm dağlarım
Şiirlerim hep dağlara sığınır
Şarkılarım yankılanır vadilerde
Tüm patikalar göğün maviliğine çıkar
Tüm güzellikler hep maviye çalar.
Ört gözlerindeki perdeleri
Heva saî û dil xemgîn,
Dest bide min, ka destê te ?
Şev xalî û stêrk wenda,
Ronîke min ka çevên te ?
Di kolanên dilek sêwî da bêkesim,
Îro pênûfsam birîndare,
Lê tu ji min dixwazi Ku binîvsim,
Beje Ronya ez kîjanê binîvsim;
Hêsrên dayîkan?
Qerînên zarokan?
Hawara keç û xortên dest hinekirî?
Dağlar kadar mı büyük sevdam ?
Yoksa sevdamdan mı dağlardaki bu endam?
Gökyüzünden mi o mavi bakışların?
Yoksa bakışların mı dokundu mavisine arşın ?
Mısralarım güzelliklerle dokunur
Her insan kendi hayatının şairidir.
Dünyamı renklendiren,
Yaşamıma ahenk katan,
Her kafiyesinde ayrı bir heyecan
Bir şiir aldım kaleme
Senle hayatım kesiştiğinde.
Günler ayları, aylar yıları kovalar,
Tepeden kavurur, kizgın güneş yakar,
Çakirdikenindendir el, ayak kanar,
Garip anam oturmuş halimiza dert yanar.
10, 20 kerpicten hanedir dünyamiz,
Koca bir bulut akını var yüreğimin derinliğinde,
Ve sen yoksun,
Gece şahit yıldızların seferine,
Tufanlar çığlık çığlığa,
Ay'ın yüceliğine inat pencerem kapkaranlık,
Bir ''günaydın'' armağanına bağladımartık
Sessiz sedasız ve suskunum
Suskunluğum sustuğmdam değil,
İçimde çığlıklar, haykırışlar
Ama insanlarla aynı dili konuşamayan
Lal u zarım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!