Rıza Yıldız Şiirleri - Şair Rıza Yıldız

ÇİZGİ
Ruhumu duymak için
Çizimlere daldım
Elimde kalem-defter
Kalem döndü dolaştı bir yumak çizgi
Torun Anıl güldü

DÜŞ RÜZGÂRI

Sen olmayınca
Ben düş adamı oldum
Yolculuklarım var sana
Gece gündüz

GELME ARTIK
Ne bilirdim hüzün yüzüme takılı kalır
Sen sıra kadem bastığında
Gün batımı günlerdi
Aydınlığın çoktan terke hazırlandığı,
Güz günlerini seçmiştin gitmeye

YALNIZLIK
Yalnızlık içinde insan
İnsansız ev gibi
İçinde yaşamayınca bir can
Çürür kendi kendine
Kendi kendine bir can

SERAPTA KALMAK

Hep seraplardan yakınmak benimki
Rüyaların yorgunluğunda terim
Sıcak bir mutluluk bırakır yastığa
Hayata diz vur der gibi bana

SANKİ
Her görüşümde
Yağmurca gülüyorsun sanki
Yüreğimde yeşil yaprak
Toprağım kokuyor
Ay Nisandır sanki

ÖZLEM-2
NE esrik zamanlardı
1968-70 li yıllar
Ne günlerdi be.
Emperyalizme verilen savaşta
Ölmek ne ki, vurulmak ne! ..

YİNE DE CAN
Her can dediğimde canım yandı.

“CAN”’dır dediğin
Veya düşündüğün
Her kişi

BARIŞA MUM YAK
Elhamdü Lillah Rabül Alemin
On sekiz harftir cümlede
On sekiz bin âlem içimde
Börtü böcek insandan öte
Canlı cansız âlem

BAYRAK
Bayrakta özümü his ediyorum
Bir de özgürlüğümü
Gök semada ay ve yıldız
Dalgalanırken
Ay parlak