Affet beni sevgilim
Affet beni
Başkasına bakamıyorum ki
Nasıl unutayım seni
Unuturum belki seni
Güleriz ağlanacak halimize
Yaşamadan öldük
Bu genç halimizde
Son dakikalarını oynuyoruz belki hayatın
Artık tek tesellimiz
Bizden sonra gelenlerde
Gecelerden bir gece
Kalkarsın yatağından
Dağlardan bir ses gelir
Duyamazsın ağlarsın
Aniden uyanırsın
Aynada görürüm hayalini
Bir de su birikintisinde
Arada bir de yağmurda
Sen görünürsün hayalimde
Seni görmek gerçekten zor
Beyaz nedir bilir misin
Kar beyazı
Kirlenmeden çamurlu yolda
Dans etmektir çamur da
Beyaz nedir bilir misin
Seni hatırlıyorum da bazen
Gülümsüyorum aynaya bakarak
Sana bakmış gibi oluyor gözlerim
Bir tek sesini arıyorum
Sessizlik içinde gülümseyerek
Yılmaz bekçileriyiz Atatürk ün
Sahipsiz mi sandın bizi
Bizim tasmalarımız yok
Sana güzel yakışmış sahibin kim
Eşitlik diyordunuz neden sahibiniz var
Yangın günüydü o gün
Temmuz sıcağında üşüdüğümde ben
Sen yeniden uyanmıştın
93 yılında ölüme kucak açarken ben
Herkes biliyordu herşeyi
Görünce aşık olmak sana
Bakınca vurulmak o güzel yurduna
İstemeden hayal etmek seni
Beyaz güllerin içinde acımasızca
Ben beyaz gül derim ölüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!