Rıdvan Döner Şiirleri - Şair Rıdvan Döner

İnsanın yüreğine çığ düşer mi hiç ?
Gidiyorum dedi ve gitti
Evet hemde adım adım santim santim
Bir Hoşçakal bile demeden.
Gidiyorum dedi
sadece bu !

Tüyü bitmemiş nü yalnızlıklarda oluşur en derin fikir.
Hiç olmamışlıktır ilk var olan.
Zıt’lıktır hiçlik, yokluk içinde varlık.
Varlık içinde yokluk,
çoğunluk içinde tek’lik.
Gecenin en zifiri karanlığında bir avuç aydınlık.

Kuşluk vakti serin rüzgâr
Tenha da akıp giden tebessüm
Esaret tamda aşk a göre hani
Hem yokluğu hemde varlığı biencam
Sonra akıbet kaçınılmaz intihar
Goethe nin tahayyülünde.

Niha di kolanan de evdaleke bê turik im.
Xewnên min de ewrên windayî digevizin.
Di xunavên min de rojekê mirî
Hişê min de hizrên fetisî ber bi sekeratê de,
li danek nepen, şevekê perişan ji tarîtiya xwe.
Diqermiçe,

Dilindeki her sözün kalp atışını dinledim.
Tülbentindeki boncuk tanesinde şavkıdım.
Seni senden ırak, zülüflerinden bihaber bekledim.
Bir arpa boyu yol alamadım.
Hem,
Gülüşlerinsiz ben neyim ki !

Durgun sokaklar ,suskun tüm yollar, mevsimlerden sonbahar solgun sarı yapraklar
şimdi sen gittinya bu şehirden,
günde gitti gecede
ellerin adım adım uzaklaştı benden.
Sonra gözlerin gitti bir yıldırım şiddetiyle apansız.
Ve kokun rüzgara karıştı tamda ülkem tüterken.

Uzaktan iki genç gördüm sahilde o akşam.
Çakır keyifim ,fazla kaçırmadığım ilk akşamdı.
Güzel bir İstanbul akşamı
Usul usul gökyüzünü seyrediyorlardı.
Genç kadın derin bir nefes aldı
İç çekercesine.

Dilimde hiç söylenmemiş sözler asılı.
Kuduz bir köpeğin kulağın da çınlayan, onu bereketli bir sofraya çağıran sözler.
Susmaların doymayan açlığıdır bendeki.
Öyle ansızın gidişin yüreğimin yarıklarına tuz serpti,
tamahsız yalnızlığımla baka kaldım rüzgarın uğultusunda kaybolan izine.
Bizden ilk kez caydığında darılmıştım kirpiklerindeki rimele.

Bir varmış bir yokmuş.
Çapkın kadının kaşar,
kaşar erkeğin ise
çapkın görüldüğü
bir toplumsal çürümede
Aşk yaşadığını sanırmış

Bana can sıkıntısından bahsetme ne olur.
Yaşamı anlamaya başladığımdan beri böyleyim.
Belki de ben onun kendisiyim.
Ben de sıkılıyorum,
ruhu bedenine sığmıyor sevdiğimin.
Hiç bir acı acıtmaz beni.