Reyhanî baba Şiiri - Mustafa Deniz

Sen göçtükten sonra çok şey değişti
Canımızdan olduk bizar Reyhanî
Vatan bağnazların eline düştü
Hurafeyle halkı yozar Reyhanî

Bu millet bin yılın en zor devrinde
İnsanlar yozlaştı inançta dinde
Yediden yetmişe mal mülk derdinde
Bir ucu cennete uzar Reyhanî

Cehaletle ömür boyu savaşan
Gece gündüz vatan için uğraşan
En ücra köşeye koşup ulaşan
İmdada yetişen Hızır Reyhanî

Adamların sanki Türk’e hıncı var
Kaç yıl oldu hala bitmez sancı var
Bu devletin uçan kuşa borcu var
Millet borç içinde yüzer Reyhanî

Sazınla sözünle yol iz gösterdin
Her şehirde baca tütsün isterdin
Keloğlana adam gibi ders verdin
Bugün yeri geldi hazır Reyhanî

Keloğlanı arıyoruz bugün biz
Örf adet bozuldu kayboldu yol iz
Halk peri perişan ülkede kriz
Kan ağlıyor çarşı pazar Reyhanî

Sen köprü yol derdin yollar çoğaldı
Kömürün yerini doğalgaz aldı
Bir olan dert şimdi iki kat oldu
Faturalar halkı üzer Reyhanî

Eskiye oranla iyidir denmez
Yoksul olan biber soğan yiyemez
Bayram hariç mutfaklara et girmez
Çarpık düzen halkı ezer Reyhanî

Kırmızı et saman ithal olur mu?
Tarlasız tapansız bel doğrulur mu?
Dökülen ter emek elde kalır mı?
Sermaye dışarı sızar Reyhanî

O ektiğin ekin harman kalmadı
Betona dönüştü orman kalmadı
Anadolu’da hal derman kalmadı
Dirilere oldu mezar Reyhanî

Kumpaslarla güzel ülkem mahvoldu
Ceza evi masum insanla doldu
Kuddisi’nin hakkı mahşere kaldı
Zalimde vicdan ne gezer Reyhanî

Çok söyledik yaramadı bir işe
Heder oldu gitti onca yıl boşa
Öyle bir kibir ki Allah’tır hâşâ
Konuşan işitir azar Reyhanî

Papaz bir terörist kendi söyledi
Trampa götürdü eliyle verdi
İçeride aslan dışarda kedi
Bize kesiliyor Sezar Reyhanî

Mustafa hal böyle Reyhanî baba
Ne dostluk koydular ne bir merhaba
Birbirine düştü hısım akraba
Kalmadı ülkede huzur Reyhanî

Reyhanî babayı rahmetle şükranla anıyor bu şiirimi Reyhanî babanın anısına ve sevenlerine hediye ediyorum.