Can gitti canımdan yokluğundur sebep
Nasibim gözyaşımda kaldı sendin medet
Ne vardı ki mahzun çaresiz bırakıp gidecek
Makberin karanlığında bu ömrüm bitecek
Revamıydı ey canan bülbül misali yandım
Bıraktığın zamandan beri, sana öksüz kaldım
Hicranım hasretinle yandı, köz oldu halim
Dünyada mahşeri yaşattın, revamıydı ey zalim
Bir gün dönersen eyer, ömrümün gerisi senin
Sakın arama, nerde bıraktıysan ordadır yerim
Bunca senelerdir, hasretine çektiğim çilenin
Revamıydı ömrümü gözyaşlarımla tükettim
Kayıt Tarihi : 18.1.2009 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!