Revamıydı Şiiri - Serpil Koçar

Bu nasıl ceza be adam,
Reva mıydı bana yaptığın?
Biliyordun özlediğimi,
Sesini bile esirgedin.

Hasretinle yüreğim yanarken,
Bakmasaydın gözlerime aşkla,
Tutmasaydın ellerimden sevgiyle…
Yakacaktın canımı,
Niye girdin gönlüme?

Hasretin hançer gibi saplanır içime,
Rüzgâr kokunu getirir inadına.
Burnumun direği sızlar ağladıkça,
Bakışların düşer hayalime,
Gülüşlerin kalır aklıma…
Reva mıydı bu ceza bana?

Geceler kalbime senin adını fısıldar,
Gözlerim seni arar durmadan.
Sensiz gülüşüm yarım kalır hep,
Aşkımız bende bakidir,
Sen terk etsen de.

Söyle, bu mudur senin vefan?
Ellerini aşkla tutanı,
Ne tez unuttun?
Tebessümle bakan şu gözleri,
Seni herkesten üstün tutan bu yüreği…
Ne çabuk terk ettin, vefasız?

Gönlüm ağlar gecelerde,
Bakışlarım matemli,
Kalbim yasta.
Her gece yokluğun deler geçer beni.
Oysa aşkınla sarhoştu bu kadın (adam)…
Reva mıydı bu ceza bana?