Revamıydı Şiiri - Serpil Koçar

Bu nasıl bir cezadır, bu yaptığın reva mıydı bana?
Özlediğimi bile bile sesini bile benden esirgemek
Yüreğimi dağlarken hasretin, söyle revamıydı bu bana yaptığın
Bakmasaydın gözlerime aşkla, tutmasaydın sevgiyle ellerimden
Yakacaktın canımı niye geldin şu gönlüme

Hasretinden yüreğime hançerler saplanır
Rüzgar estikçe kokunu getirir, nispet edercesine
Burnumun direği sızlar özlemle ağladıkça
Bakışların canlanır hayalimde,gülüşlerin ise aklımda
Söyle revamıydı bu ceza bu zavallı kadına

Gece gündüz kalbim adını anar, gözlerim seni arar
Sensiz gülüşlerim hep yarım yamalak kalır
Aşkımız bende bakidir sen çekip gitsen de
Kalbim yansa da özleminle unutamam ki seni
Söylesene hak mı revamıydı bu ceza bana

Bu mudur senin vefan sevdan be adam(kadın)
Ellerini aşkla tutanı ne tez unutabildin
Sana tebessümle bakan şu gözlerimi
Seni herkesten ayrı tutan şu yüreğimi
Ne çabuk unutabildin vefasız, ne çabuk

Gönlüm ağlar geceleri susturamam ki
Bakışlarım matemli. yüreğim ise yasta
Her gece yokluğun kalbimi deler geçer
Oysaki aşkınla sarhoş olmuştu bu kadın(adam)
Söylesene revamıydı bu ceza bu kadına