Resul Polat Şiirleri - Şair Resul Polat

Bana çektirdiğin naz değil çile
bülbül bile ötmüyor atık güle
gözyaşım almazdı döndürdün sele
ağlamaya alıştım güle güle

kader oyuncağı etti yar beni

Ben dünyanın kahrını çeke çeke yorulmuşum
hasretin çöllerinde yana yana kavrulmuşum
kaderin silahıyla kalbimden vurulmuşum
ah bir görsen sen

boş dururmu benim sazım

Halaya girdim ki başta
amasyada, taşovada
benim sevdiğim güzel kız
amasya da bir numara

amasya da benim yarim

Ben sizin gibi olamam haram yeyip coşamam şeytana karşı koşamam ben Allah"tan korkarım aslanım belki olmaz dedin kodun cehennemde yanmaya hazırlayın odun aslımı sorarsan sorun biz hz. Muhammed"in ümmetiyiz aslanım daha gencim deyip yatanın oruç tutmayıp sigara yakanın yaşlanınca kılarım deyip kılmayanın bugün kıldık namazını aslanım güvenme şimdiki varlığına yarın düşersin darlığa bir gün gelip kara toprağa sarılıp yatarsın aslanım

Dert yağdırdı benim garip başıma
ak düşürdü simsiyah saçıma
zehir kattı ekmeğime aşıma
zaman geldi ben artık gidiyorum

Bu dünyanın üzerine ağır bir yüküm
sensiz geçen gecelere koyamam hüküm
bir de beklerken dünyada çaresiz ölüm
göremez ki seçsin seni perdeli gözüm

vicdanı olmayan yarim bu nasıl iştir

Yıllar oldu göremedim senin yüzünü
sıraya koydum çekerim her bir hüzünü
çık gel artık ağlamasın şu iki gözüm
seni göremedim de ben hep üzülürüm

üzülürüm çare yoktur bir divaneyim

Esen rüzgarlar aldılar seni
alıpta dağlara saldılar seni
seni kaç gündür göremeyince
beyaz kefene sardılar beni

Gözlerin sanki bir kurşun

Gözümden akan yaş sanadır yarim
gelen yok giden yok hep yalnız kaldım
duvarlar üstüme üstüme geldi
bırakma bırakma soğuk elllerimi

sana sitemim var sözümü dinle

Bir elimde kalem var bir elimde sazım
feleğe söylesem gardaş geçmiyor nazım
gurbet gecelerinde kaldım
ağlarım ağlarım çıkmıyor avazım