Resul Polat Şiirleri - Şair Resul Polat

Bırakın beni sakın dokunmayın
Ben şu kalbimden yara almışım
Neden ağlarsın diye sormayın
Ben şu gözlerimi kana bulamışım

Ben sana söz vermiştim
gitme kal demiştim
sana bir yanlış olmaz
kefil benim demiştim

ümit güneşi çoktan battı

Hasretini çekmek zordur sılanın
Gözlerinde yaş var burda kalanın
Bini bir paraya burda yalanın
El kapısı dert kapısı diyorlar

Süre gelmiş hayatın bekçisiyim
sen bakma dertlerin emekçisiyim
bu hale gözlerin koydu
ben gözlerinin esiriyim

çıkar diye bekledim karşıda

İkide bir yüzüme vurmayın
bu nasıl iş sormayın
bende anlamadım bu işi
fazla derine dalmayın

zülfün savurur hazan yeli

Günleri koydum sıraya geçmiyor
Döneceğim gün gözümde tütüyor
Ocağımda kör baykuşlar ötüyor
Gurbet yakamı bırakta gideyim

Sana bir nasihat edeyim dinle
heder edersin kendini bu gidişle
kulağına küpe olsun bu sözüm
her seviyorum diyene güvenme

sırtına bir bıçak vurur

Amasya'da gördüm elma tarlasında
ılık ılık eser havasında
çıkıpta bak bi şahin yaylasına
güzel amasya'm,can amasya'm

köyüm benim gediksaray

İster miyim hergün acı çekmeyi bir kul yüzünden feryat etmeyi sabahlara kadar içki içip dert üstüne dert eklemeyi kaderim yazılmış baştan kara bilmiyorum belki de çıkamam sabaha geziyorum berduş gibi döndüm seyyaha aşkına dayanamıyorum vallaha bir gün bile yüzümü güldürmedin bir mutlu gününü göstermedin akan gözyaşımı dindirmedin aşkına dayanamıyorum vallaha yüce dağlar karlı dumanlı yine de gönlüm sana sevdalı unut geçmişteki masalı aşkını dayanamıyorum vallaha

Mezarı gören insan nasıl da unutur ölümü
Dünya da hevesi olan nefisleri anlamadım
Damla ya çevirirdi uçsuz bucaksız gölümü
Ne çabuk bitti tükendi inan anlamadım